طبق گزارش فرا اقتصاد بینالملل، یکی از مهمترین نکات در خصوص مباحث و پروژههای اقتصادی، بحث ارزش زمانی پول (Time Value of Money) است؛ مبحث ارزش زمانی پول، یک از اصول اساسی در اقتصاد مهندسی است و همه تکنیکهای موجود، برمبنای ارزش زمانی پول بنا شده است. ارزش پول، در زمانهای مختلف، غالبا یکسان نیست؛ […]
طبق گزارش فرا اقتصاد بینالملل، یکی از مهمترین نکات در خصوص مباحث و پروژههای اقتصادی، بحث ارزش زمانی پول (Time Value of Money) است؛ مبحث ارزش زمانی پول، یک از اصول اساسی در اقتصاد مهندسی است و همه تکنیکهای موجود، برمبنای ارزش زمانی پول بنا شده است. ارزش پول، در زمانهای مختلف، غالبا یکسان نیست؛ زیرا معمولا تورم مثبت وجود دارد و این تورم مثبت باعث میشود تا ارزش مقداری مشخصی پول مثلا ۱۰۰ واحد پولی، در سال بعد یا دورههای بعدی، کمتر تلقی شود؛ بهعلت وجود تورم و افت ارزش مقدار مشخصی پول، برای پروژهها، نرخ بهره، در نظر گرفته میشود تا ارزش پول در زمانهای بعدی و آتی، افت نکند؛ پس اگر نرخ تورم را مثبت درنظر بگیریم، ارزش مقدار مشخصی پول در حال حاضر، بیش از ارزش همان مقدار پول در آینده است؛ ارزش مبلغ ۱۰۰ میلیون ریال در ۱۹م مردادماه ۱۴۰۳، کمتر از ارزش ۱۰۰ میلیون ریال در ۱۹م مردادماه ۱۴۰۴ خواهد بود که علت آن نیز وجود تورم است. پس مفهوم ارزش زمانی پول به این اشاره دارد که غالبا با گذر زمان، از ارزش پول کاسته میشود؛ سرمایهگذاری درست، مهمترین روشی است که با استفاده از آن میتوان اثر کاهش ارزش زمانی پول را از بین برد و با کسب بازدهی بیشتر، پول اولیه را رشد داد.
عبارت “پول، پول میسازد” نیز جملهای است که در این خصوص بیان میشود؛ اگر فردی مبلغ مشخصی پول را امروز در بانک، شرکت، سازمان یا کارخانهای که سوددهی آن قطعی است، پسانداز نماید، پس از مدتی معین، به مبلغ اولیهی او، مبلغی اضافه خواهد شد؛ این مبلغ اضافی (اصطلاحا بهره) که بر اثر وجود نرخ بهره (یا نرخ بازگشت سرمایه) ایجاد میشود، برای تبیین ارزش زمانی پول مناسب است.
نرخ بهره سالیانه بر حسب درصد، از رابطه زیر بهدست میآید:
نرخ بهره (بر حسب درصد) = (سرمایه اولیه) / (سرمایه اولیه – مقدار اصل و فرع)
به قلم: علیرضا محمودی فرد – مدرس درس اقتصاد مهندسی در دانشگاه و مشاور رئیس هیئت مدیره موسسه پیشرو بینالملل پردیس در امور همکاریهای علمی و بینالمللی